หน่วยการเรียนรู้ที่ 1


การพูดภาษาจีนเบื้องต้น


ภาษาจีน (汉语 - 漢語 - Hànyǔ - ฮั่นอวี่, 华语 - 華語 - Huáyǔ - หัวอวี่ หรือ 中文 - Zhōngwén - จงเหวิน) เป็นหนึ่งในตระกูลภาษาจีน-ทิเบต ชาวจีนส่วนใหญ่ถือภาษาจีนพูดชนิดต่าง ๆ ว่าเป็นภาษาเดียว โดยทั่วไปแล้ว ภาษาพูดในกลุ่มภาษาจีนเป็นภาษาที่มีเสียงวรรณยุกต์และไม่อ่านเนื่องเสียง อย่างไรก็ดี ยังมีความแตกต่างกันในภาษาพูดแต่ละภาษาอยู่มาก ความต่างเหล่านี้เทียบได้กับ ความแตกต่างระหว่างภาษาของภาษากลุ่มโรมานซ์ เราอาจแบ่งภาษาพูดของจีนได้ 6 ถึง 12 กลุ่ม ขึ้นอยู่กับเกณฑ์ที่ใช้ในการแบ่ง ที่เป็นที่รู้จักดี เช่น กลุ่มแมนดาริน กลุ่มหวู และกลุ่มกวางตุ้ง ยังเป็นที่โต้เถียงกันถึงปัจจุบันว่าภาษาพูดบางกลุ่มควรจัดเป็น "ภาษา" หรือเป็นแค่ "สำเนียง"
ประชากรประมาณ 1/5 ของโลกพูดภาษาจีนแบบใดแบบหนึ่งเป็นภาษาแม่ ทำให้เป็นภาษาที่มีคนพูดเป็นภาษาแม่มากที่สุด สำเนียงพูดที่ถือเป็นมาตรฐาน คือ สำเนียงปักกิ่ง ซึ่งอยู่ในกลุ่มภาษาแมนดาริน ภาษาจีนกลาง หรือ ภาษาจีนแมนดาริน (Standard Mandarin) เป็นภาษาทางการของสาธารณรัฐประชาชนจีน และสาธารณรัฐจีนหรือไต้หวัน เป็นหนึ่งในภาษาทางการ 4 ภาษาทางการของประเทศสิงคโปร์ (ร่วมกับ ภาษาอังกฤษ ภาษามาเลย์ และภาษาทมิฬ) และเป็นหนึ่งใน 6 ภาษาที่ใช้ในองค์การสหประชาชาติ (ร่วมกับ ภาษาอังกฤษ ภาษาอาหรับ ภาษาฝรั่งเศส ภาษารัสเซีย และภาษาสเปน) ภาษาจีนกวางตุ้ง เป็นภาษาทางการของ ฮ่องกง (ร่วมกับภาษาอังกฤษ) และมาเก๊า (ร่วมกับภาษาโปรตุเกส)
นอกจากนี้ ภาษาเขียนยังได้เปลี่ยนแปลงตามระยะเวลา แต่การเปลี่ยนแปลงของภาษาเขียน ช้ากว่าการเปลี่ยนแปลงของภาษาพูดอย่างมาก จึงไม่ถูกจำกัดโดยความเปลี่ยนแปลงของภาษาพูดโดยส่วนใหญ่ ในปัจจุบัน ภาษาจีนใช้อักษรมาตรฐาน 2 รูปแบบทั่วโลก ได้แก่ อักษรจีนตัวเต็ม และ อักษร

        ภาษาพูดของจีน



แผนที่ด้านขวาแสดงพื้นที่ที่มีประชาชนพูด ทั้งภาษาและสำเนียงภาษาจีนต่างกันในประเทศจีน โดยพื้นฐาน เราอาจแบ่งกลุ่มภาษาจีนออกเป็น 7 กลุ่มใหญ่ๆ ตามจำนวนประชากรที่พูดได้ ดังนี้
นอกจากนี้ นักภาษาศาสตร์ยังได้แบ่งกลุ่มภาษาจีนออกมาจากกลุ่มใหญ่ข้างบนอีก 3 ประเภท ได้แก่


การพูดทักทายง่ายๅภาษาจีน

การทักทายในภาษาจีน


1.你好
    Nǐ hǎo
    หนี่ห่าว
    สวัสดี

2.您好
    Nín hǎo
    หนินห่าว
    สวัสดี

3.早安
   Zǎo ān
   เจ่าอาน
   อรุณสวัสดิ์

4.早上好
   Zǎoshang hǎo
   เจ่าซ่างห่าว
   สวัสดีตอนเช้า

5.晚安
   Wǎn'ān
   หวานอาน
   ราตรีสวัสดิ์

6.晚上好
   Wǎnshàng hǎo
   หว่านซ่างห่าว
   สวัสดีตอนเย็น

7.老师好
   Lǎoshī hǎo
   เหล่าซือห่าว
   สวัสดีคุณครู/อาจารย์
 
8.好久不见，你怎么样?
   Hǎojiǔ bùjiàn, nǐ zěnme yàng?
   ห่าวจิ่วปู๋เจี้ยน หนี๋เจิ่นเมอย่าง
   ไม่ได้เจอกันนาน เป็นไงบ้าง

9.最近忙吗？
   Zuìjìn máng ma?
   จุ้ยจิ้น หมางมะ
   ช่วงนี้ยุ่งไหม

10.你身体好吗？
      Nǐ shēntǐ hǎo ma?
      หนี่เซินถี่ห่าวมะ
      คุณสุขภาพเป็นไงบ้าง

11.我的身体很好。
      Wǒ de shēntǐ hěn hǎo.
      หว่อเตอเซินถี่เหิ่นห่าว
       สุขภาพฉันดี

12.你父母身体好吗？
      Nǐ fùmǔ shēntǐ hǎo ma?
      หนี่ ฟู่หมู่ เซินถี่ ห่าวมะ
      พ่อแม่คุณสุขภาพเป็นไงบ้าง

13.带我向他们问好。
     Dài wǒ xiàng tāmen wènhǎo.
     ไต้หว่อเซี่ยงทาเมิน เวิ่นห่าว
      ฝากสวัสดีพ่อแม่คุณด้วย

14.你好吗？
      Nǐ hǎo ma?
      หนีห่าวมะ
      คุณสบายดีไหม

15.我很好，你呢
      Wǒ hěn hǎo, nǐ ne
      หว่อ เหินห่าว หนี่เนอ
      ฉันสบายดี คุณล่ะ

16.我也很好。
      Wǒ yě hěn hǎo.
      หว่อ เหย่ เหิน ห่าว
      ฉันก็สบายดี
การกล่าวลาในภาษาจีน

1.再见
   Zàijiàn
   จ้าย เจี้ยน
   พบกันใหม่

2.明天见.
   Míngtiān jiàn.
   หมิงเทียนเจี้ยน
   พรุ่งนี้เจอกัน

3.回头见.
   Huítóu jiàn.
   หุยโถวเจี้ยน
   แล้วพบกันใหม่

4.有空长联系.
   Yǒu kòng cháng liánxì.
   โหย่วโค่งฉางเหลียนซี่
   มีเวลาเจอกันใหม่นะ
 
5.对不起,我先走了.
   Duìbùqǐ, wǒ xiān zǒuliǎo.
   ตุ้ยปู้ฉี่ หว่อเซียนโจ่วเลอ
   ขอโทษนะ ฉันต้องไปก่อนแล้ว

6.你多保重.
    Nǐ duō bǎozhòng.
    หนี่ ตัว ป่าว จ้ง
    ดูแลตัวเองให้ดีๆนะ

7.一路平安
    Yīlù píng'ān
     อี๋ลู่ผิงอาน
     เดินทางโดยสวัสดิภาพ

8.一路顺风
    Yīlù shùnfēng
    อี๋ลู่ซุ่นเฟิง
    เดินทางโดยสวัสดิภาพ

9.到了以后，我给你打电话。
     Dàole yǐhòu, wǒ gěi nǐ dǎ diànhuà.
     เต้าเลออี่โฮ่ว หวอเก่ยหนี่ต่าเตี้ยนฮว่า
     หลังจากไปถึงแล้ว ฉันจะโทรศัพท์หาคุณ
 การขอบคุณ

1.谢谢
    Xièxiè
    เซี่ยเซี่ย
    ขอบคุณ

2.多谢
    Duōxiè
    ตัวเซี่ย
    ขอบคุณมาก

3.太感谢你
    Tài gǎnxiè nǐle
    ไท่ ก่าน เซี่ย หนี่
    ขอบพระคุณมากๆ

4.谢谢你的帮助
    Xièxiè nǐ de bāngzhù
    เซี่ยเซี่ย หนี่ เตอ ปาง จู้
    ขอบคุณสำหรับการช่วยเหลือ

5.麻烦您了
    Máfan nínle
    หมา ฝ่าน หนิน เลอ
    รบหวนคุณแล้ว

6.辛苦你了
    Xīnkǔ nǐle
    ซิน ขุ่ หนีเลอ
    ลำบากคุณแล้ว

7.我很感谢
    Wǒ hěn gǎnxiè
    หว่อ เหิ่น ก่าน เซี่ย
    ฉันขอขอบคุณจริงๆ



การตอบรับ
1.不用谢
   Bùyòng xiè
   ปู๋โย่งเซี่ย
   ไม่จำเป็นต้องขอบคุณหรอก

2.不客气
   Bù kèqì
   ปู๋เค่อชี่
   ไม่ต้องเกรงใจ

3.别客气
   Bié kèqì
   เปี๋ยเค่อชี่
   ไม่ต้องเกรงใจ

4.没关系
   Méiguānxì
   เหมยกวานซี
   ไม่เป็นไร

5.没什么
   Méishénme
   เหมย เสิน เมอ
   ไม่เป็นไร

6.你太客气了
    Nǐ tài kèqìle
    หนี่ ไท่ เค่อ ฉี่ เลอ
    คุณเกรงใจมากไปแล้ว


การขอโทษ

1.对不起(โดยทั่วไปจะใช้ตัวนี้)
   Duìbùqǐ
   ตุ้ยปู้ฉี่
   ขอโทษค่ะ/ครับ

2.请原谅
   Qǐng yuánliàng
   ฉิ่ง เหยียนเลี่ยง
   ประทานโทษค่ะ/ครับ

3.不好意思
   Bù hǎoyìsi
   ปู้ห่าวอี้ซือ
   ขอโทษค่ะ/ครับ

4.真不好意思
   Zhēn bù hǎoyìsi
   เจิน ปู้ ห่าว อี้ ซือ
   ต้องขอโทษจริงๆ

5.打扰了
    Dǎrǎole
    ต่า หร่าว เลอ
    ต้องรบกวนแล้ว

6. 真抱歉(สุภาพมาก)
     Zhēn bàoqiàn
     เจิน ป้าว เชี่ยน
     ขออภัยค่ะ/ครับ


การตอบรับ
1.没关系(โดยทั่วไปจะใช้ตัวนี้)
   Méiguānxì
   เหมย กวาน ซี
   ไม่เป็นไร

2.不要紧
   Bùyàojǐn
    ปู๋ เย่า จิ่น
   ไม่เป็นไร

3.别介意
   Bié jièyì
   เปี๋ย เจี้ย อี้
   ช่างเถอะ

4.没事儿
   Méishì er
   เหมย ซื่อร์
   ไม่เป็นอะไรหรอก

5.算了
   Suànle
   ซ่วน เลอ
   ลืมมันเถิด

6.这不是你的错
   Zhè bùshì nǐ de cuò
   เจ้อ ปู้ ซื่อ หนี่ เตอ ชั่ว
   ไม่ใช่ความผิดของคุณ












ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

สมัครสมาชิก: บทความ (Atom)